جدول ارزیابی ایمنی مخازن شارژ آمونیاک با استفاده از روش آنالیز لایههای حفاظتی فازی

مقدمه: ارزیابی ریسک فرایندهای خطرناک یکی از اولویت های مدیریت ریسک می باشد. یکی از روش های مورد استفاده در ارزیابی ریسک، آنالیز لایه های حفاظتی (lopa) است. به دلیل ناکافی بودن و یا عدم قطعیت اطلاعات موجود در مورد نرخ نقص (pfd) لایه های حفاظتی، ارزیابی ریسک به روش سنتی lopa همواره دارای خطا می باشد. لذا هدف از این مطالعه، استفاده ازتئوری فازی جهت ارزیابی ایمنی مخازن شارژ آمونیاک با استفاده از روش آنالیز لایه های حفاظتی می باشد. روش کار: ابتدا با استفاده از نظر متخصصین، نرخ نقص لایه های حفاظتی به صورت فازی بدست آمد. سپس با استفاده از عملگرهای فازی، امکان فازی به احتمال فازی تبدیل شده و در نهایت به نرخ نقص قطعی تبدیل شد. در مرحله بعد با استفاده از سیستم منطق فازی شدت، شدت رویداد به صورت فازی محاسبه شده و در انتها با استفاده از ماتریس ریسک، شاخص ریسک فازی محاسبه گردید. یافته ها: در سناریوی آزاد شدن آمونیاک، شدت، احتمال و ریسک محاسبه شده با روش کلاسیک و فازی lopa به ترتیب برابر با (احتمال: کم، شدت: بالا، و ریسک: (قابل تحمل- غیر قابل قبول)) در روش کلاسیک و احتمال فازی = 66/2، شدت فازی= 99/3 و ریسک فازی = 79/3 (8/0 غیر قابل قبول، 2/0 قابل تحمل- غیر قابل قبول) در روش فازی تعیین گردید. هم چنین پس از اضافه شدن لایه حفاظتی، شاخص ریسک فازی از 79/3 (8/0 غیر قابل قبول، 2/0 قابل تحمل- غیر قابل قبول) به 9/1 (1/0 قابل قبول، 8/0 قابل قبول- قابل تحمل، 1/0 قابل تحمل) تغییر یافت. نتیجه گیری: در شرایط عدم قطعیت و یا موجود نبودن اطلاعات مر بوط به احتمال و شدت سناریوی ریسک، می توان با استفاده از نظرات متخصصین در قالب متغیرهای زبانی و روابط مجموعه های فازی، تا حد امکان خطای محاسباتی را در ارزیابی ریسک کاهش داد.